Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Coris monspeliensis & Alchemilla xanthochlora

fotò
fotò
Tè-de-colo

Coris monspeliensis

Primulaceae

Àutri noum : Tè-rouge-di-colo, Tè-dei-colo.

Nom en français : Coris de Montpellier.

Descripcioun :
Lou tè-de-colo es uno pichoto planto lignouso que trachis dins la garrigo e peréu en ribo de mar. Fai d'inflourejado di flour roso. Li ramo rebalon souvènt au sòu, pièi se dreisson. Li fueio soun primo de 3 à 12 mm de loungour.

Usanço :
Coume soun noum lou dis, es uno planto que pòu servi de tè, valènt-à-dire qu'a pulèu bon goust en tisano, mai qu'èi pas gaire vertuouso. Pòu pamens servi pèr gari li plago e li macaduro (vulneràri).

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 3 à 30 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Coris
Famiho : Primulaceae



Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 6 à 8 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à Juliet

Liò : Garrigo - Mar - Tepiero roucaiouso - Colo
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Coris monspeliensis L., 1753

fotò
fotò
Pato-de-lioun(-jauno-e-verdo)

Alchemilla xanthochlora

Rosaceae

Nom en français : Alchémille jaune vert.

Descripcioun :
Li pato-de-lioun soun maleisado à destria. Pamens aquelo, pulèu coumuno dins li relarg fres e umide de mountagno èi pas la mai tihouso. Es uno planto pulèu grando e bèn drecho emé uno enflourejado que despasso bèn li fueio. Dóu group ALCHEMILLA, fau verifica que s'atrobon proun de dènt sus li tros de fueio, que i'ague ges de péu sus l'ipantium (ensèn di pèço souto l'ouvàri), nimai sus lou dessubre di fueio ; pamens li péu de pecou de fueio soun bèn dre.

Usanço :
Li fueio (ensalado e té) coume li racino soun manjadisso. Èi couneigudo pèr sougna li plago, li bruladuro e pèr sarra li car, adounc bono contro la cacagno. Tambèn s'utiliso pèr d'ùni proublèmo de femo (règlo, pacholo...).

Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Alchemilla
Famiho : Rosaceae


Ordre : Rosales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2400 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Pelouso fresco - Riéusset - Prado à rousèu
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuroupenco
Ref. sc. : Alchemilla xanthochlora Rothm., 1937 (= Alchemilla vulgaris auct. )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
ges
C
C

Coris monspeliensis & Alchemilla xanthochlora

C
C
CC
CCC
RR
R
C
ges

Coumpara Tè-de-colo emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pato-de-lioun(-jauno-e-verdo) emé uno autro planto

fotò